روحانیان مکلٌا از طایفه آیت اللهی یزدی

لباس روحانیت معمولا" یک مُشَخِص یا علامت ممیزه روحانیان از سایرمردم است .

چنین لباسی متاسفانه در طول تاریخ مورد سوء استفاده ی کسانی قرار گرفته است که بدون داشتن سواد وصلاحیت مربوط به منظور نوعی اشتغال و کسب درآمد ، پرستیژ اجتماعی یا حتی گریز از خدمت اجباری ( خدمت وظیفه عمومی که شامل طلاب علوم دینی نمی شده است ) ، از آن استفاده کرده اند ؛ بخصوص که هرکس وارد حوزه ی علوم دینی می شده است حق مشروع ملبس شدن به لباس روحانیت داشته است ؛ و پس از حتی چند روز ترک تحصیل کرده از لباس روحانیت استفاده می کرده است . لذا جریان مجوٌز لباس روحانیت پوشیدن و بخصوص عمٌامه بسر گذاشتن در حضور جمعی دیگر از روحانیان ، به عنوان شاهد ، به وجود آمده است .

« طلاب معمولاً پس از اتمام لمعتین - پایان دوره‌ی مقدمات- معمم می‌شوند و لباس روحانیت می‌پوشند. در گذشته بسیاری از همان ابتدای طلبگی ملبس می‌شدند، اما پس از گسترش حوزه‌های علمیه برای مدیریت و نظارت روحانیون، اتمام مقدمات را شرط پوشیدن لباس قرار دادند . »..

پس از سختگیری های دوران رضاشاه در باره روحانیت شیعه ی دوازده امامی و از جمله به بهانه ی همین سوء استفاده ها کسانی که در آموختن علوم دینی خلوص نیٌت داشته اند حتی با کت و شلوار و کراوات در مدرس بزرگان حاضر شده به تحصیلات خود تا درجات بالا ادامه می داده اند ؛ که :

-      برخی پس از اخراج رضا شاه از کشور به لباس روحانیت ملبس شده به امور روحانی پرداخته اند

-      برخی ملبس شده به اموری دیگر اشتغال یافته اند

-       

-      برخی بدون ملبس بودن حتی به تعلیم در حوزه ها اشتغال داشته اند که از همه مشهور تر آیت الله العظمی جهانگیر خان قشقائی – آیت الله ابوالقاسم گرجی – و... حجت الاسلام سید جعفر شهیدی می باشند .

-      برخی نیزبدون آنکه به لباس روحانیت ملبس باشند و حتی با لباس کت و شلوار و کراوات و کلاه شاپو ، حتی با ریش تراشیده ، در مشاغلی که غیر روحانیتی شناخته می شده است ، نقش دین در جامعه را مستحکم نموده اند

-       

به دو گروه اخیر « روحانیون مکلٌا » لقب داده اند ؛ مکلٌا دارای مفهوم وسیع تری هم شده است :

« مکلا در مقابل معمم است. مُعَمَّم یعنی کسی که عمامه بر سر دارد و مُکَلّا واژه‌ی خودساخته از کلاه است، یعنی کسی که کلاه بر سر دارد. این واژه در زمانی رواج یافته است که پوشیدگی سر و کلاه داشتن در میان مردم رواج داشت و اینک بر هر غیر معممی اطلاق می‌شود . »

( ادامه دارد )