.

مدرسه شفیعیه یزد

استفاده غلط از دین مستوجب عقوبت الهی است

تقریبا" تمام سلاطینی که پس از اسلام بر ایران حکومت کرده اند حکومت خود را حکومت اسلامی قلمداد می کرده اند و حتی صفویان و قاجاریان خود را از سادات ! می دانسته اند .

یکی از سلاطینی که بیش از همه ادعای اسلامی بودن داشته است امیر مبارزالدین محمد بن مظفر میبدی ( 696 – 736 خورشیدی ) ، نژادا" از اعراب مهاجر به کویر خراسان ، پادشاه بخشی بزرگ از ایران به پایتختی یزد بوده است .

یکی می گفت : مبارز الدین برسر حوض خانه اش نشسته بود که وضو بسازد . دونفر از غلامانش مردی کت بسته را وارد خانه کردند که حضرت خلیفه ! این مرد مجرم است ! . مبارزالدین گفت اورا جلو بیاورید ، سرش را به لب باغچه گذاشت و گوش تا گوش برید ! . بعد به غلام ها گفت مبادا نمازم دیر شود ؛ این مرد چه کرده بود ؟ گفتند دوعدد تخم مرغ دزدیده بود ...

شاه شجاع و شاه محمود ، پسران امیر مبارزالدین هم وقتی متوجٌه شدند که مادرشان ، شاه یحیی ، دختر زاده اش ، را برای جانشینی امیر مبارز الدین پیشنهاد داده است بالاتفاق مادر خود را گائیدند ! تا حسابی تنبیه شود ! ...

چنین سلاطینی که به بهانه ی اسلامی کردن جامعه و حفاظت اسلام حکومت می کرده اند تقریبا" سراپا ضدٌ اسلامی بوده اند و البته هر خلافی از خود را توجیه می کرده اند ...

این روزها به این موضوع « دین ابزاری برای حکومت » می گویند .

امٌا بهار سال 1340 که دانش آموز دبیرستان امیر کبیر یزد بودم نه ازدین ابزاری چیزی می دانستم و نه شاید اصولا" چنین اصطلاحی رایج بود . نشریه ای در آنجا تهیه می کردم و به دیوار سرسرای دبیرستان می زدم . یکی از دانش آموزان برگی جدا شده از یک جلد قرآن را که در کمال زیبائی نقاشی و تذهیب شده بود آورد که یافته ام و .. . دیدم بسیار زیباست ؛ آن را بر سرلوحه ی نشریه ام الصاق کردم . مدیر دبیرستان ، مرحوم احمد پرورش ، که از خویشان دورمان بودند با مشاهده ی آن تزئین از مرحوم آقا سید کاظم آیت اللهی ، معاون دبیرستان ، که پسر دائی پدرم بودند پرسیده بودند این کار آقا علیرضا ( نویسنده این سطور ) چه معنی دارد و این ورق قرآن را از کجا آورده است ؟! . ... تا آقا شیخ مهدی شریعتمداری ، شوهر خواهرم ، که دبیر ریاضیاتمان بودند ، مرا در حیاط دبیرستان دیدند و سفارش کردند که برای حلٌ مسئله ای به دفتر دبیرستان بروم . آنجا از کار خودم دفاع کردم به این بهانه که برای قرآن کریم تبلیغ شده است .... نهایتا" آقا سیدکاظم که می دانستند ارادتی خاص نزد آیت الله العظمی حاج شیخ جلال الدین آیت اللهی تفتی داشتم سفارش کردند که هرچه زودتر خدمت آن حضرت برسم و مسئله کنم .

در مدرسه شفیعیه حضورشان رسیدم . حضرت آیت الله فرمودند اسلام برای طی مسیر تقرب به سوی الهی است و تعالی زندگی الهی . آیا شما به این منظور ورق قرآن را ابزار را ب نشریه ات الصاق کرده ای یا محض تزئین آن و خود نمائی ؟! . هر استفاده از دین که در راه خدا نباشد یا کراهت دارد و یا حتی حرام است و مستوجب عقوبت . ورق قرآن را از جایگاه تزئین بردارید و توبه کنید ! .

استفاده غلط از دین مستوجب عقوبت الهی است .

مکتب فلسفی – مذهبی آیت اللهی های یزدی

آیت الله العظمی آخوند ملٌا جواد شیخدادی

برعلیه مدرک گرائی حوزوی

این روزها مصادف با صد و بیست و ششمین زادروز آیت الله العظمی حاج شیخ جلال الدین آیت اللهی تفتی است ؛ که شخصا" هم مدیون ایشان هستم .

سالهای 1339 – 1340 که بیماریی داشتم و پدرم هم از ( ادامه عمر ؟ و) ادامه تحصیلم نسبتا" قطع امید کرده بودند زیاد به کتابخانه وزیری یزد می رفتم ، هرشب پدرم را در هر موضوعی سؤال پیچ می کردم ؛ و از جمله چون اوایل بلوغم بود سؤالات مذهبی . یک شب گفتند تو که توضیح المسائل را تقریبا" حفظی ، در زبان عربی و ... هم دستی داری ، به علوم حوزوی هم بی علاقه هم نیستی ، حالا که چندان به درس و مشق دبیرستان علاقه نداری برو حوزه علمیه که شاید لااقل خسرالآخره نشوی ... و چند نفر از مدرسان یک حوزه را به من معرفی کردند که در سطوح مناسب تحصیلات حوزوی من بودند ؛ باضافه ی دائی خود ، آیت الله آقا سید مرتضی آیت اللهی ( که در مسجد چهار منار ، بخصوص در دروس نجوم ، خدمتشان می رسیدم ) و آیت الله العظمی حاج شیخ جلال الدین که به من فرمودند : استعداد جغرافیا و نجوم داری . اصول را که گذراندی بیا در دروس من در مسجد سلطان شیخداد .

عرض کردم که من به دنبال مدرک گرفتن و روحانی شدن نیستم . فقط می خواهم بیاموزم .

فرمودند اگر به دنبال مدرک گرفتن نیستی از خودمان هستی ، پس فردا بیا مسجد سلطان شیخداد که در باره طبیعت الارض و نجوم بحث داریم .

جریان « از خودمان هستی » این بود که آیت الله العظمی آخوند ملٌا جواد شیخدادی ، پدر بزرگ مادریِ مادرم ، و استاد و پدر همسر حاج شیخ جلال الدین ، به دادن مدرک به طلبه هایشان رغبت نداشته اند ؛ و  آیت الله العظمی آقا سید یحیی موسوی یزدی ، برادر همسر آخوند ملٌا جواد ، و پدربزرگ مادری پدرم ، نیز نه تنها به ارائه مدرک به شاگردانشان ، که لا اقل حدود ده نفر از آنان به سطح آیت اللهی رسیده اند ، رغبتی نداشته اند بلکه با ارائه جواز اجتهاد مخالف بوده به شاگردان ارشدشان می فرموده اند :

شعور مردم بالاتر از یک کاغذ پاره بنام مدرک است .

اگر مردم شما را به انسان بودن ، مؤمن بودن ( مرد خدا بودن ) و پیشوای مذهبی بودن قبول داشتند خودشان به شما لقب مجتهد می دهند همانطور که به آقای طباطبائی یزدی و من دادند و اگر مردم شما را قبول نداشتند مطمئن باشید که خدا هم شما را قبول نخواهد داشت ؟ آنگاه لقب حجت الاسلامی و آیت اللهی به چه درد شما می خورد ؟ . نباید به مدکی که یکی – دو نفر به ما داده اند متکی باشیم ؛ چه بسا ضررش بیش از نفع و در واقع عدمش به زوجود .

حضرت آیت الله حاج شیخ جلال الدین هم بسیار به سختی نوشته ای به کسی می دادند ... و روزی در باره رویٌه عبادی – سیاسی آیت الله العظمی حاج شیخ فضل الله نوری فرمودند حق با آقای نوری بود . نمی شود هم مسلمان بود و هم بنام مشروطیت قوانین خلاف اسلام وضع کرد یا از بخش هائی از احکام اسلامی بدون کوچکترین توجٌهی گذشت :

شیر بی یال و دم و اشکم که دید ؟!

تا آنجا که من میدانم نظر آیات عظام ، آخوند ملٌا جواد و آقا سید یحیی هم ، در رده همقطاران و دوستانشان ، یعنی آیت الله العظمی آقا سید کاظم طباطبائی یزدی و آیت الله العظمی حاج شیخ فضل الله نوری ، تقریبا" همین بوده است .

البتٌه و صد البته که مقتضیات امروز متفاوت است ...