در تعليقات بر معرفي ميرزا محمد باقر شريف يزدي (اردكاني) در كتاب نجوم السرد بذكر علماء يزد ، بند 4 ، آمده است :

« 4 - از تاليفات ديگر ايشان : شرح التصريف ، شرح العوامل ، شرح الامثله ، شرح القطر و شرح الكافيه است( فرهنگ بزرگان : 475 : معجم المؤلفين : 9 / 87 ) . »

برخي حاشيه بر  « عمدة الاصول » و « الهداية في العلم » را نيز از تاليفات ايشان دانسته اند .

امٌا برخلاف آنچه كه در كتاب مزبور و در برخي از ديگر منابع آمده است ميرزا محمد باقر در دهه ي بين 1365 قمري و 1375 قمري كه در مدت كوتاهي از آن فرزندش ميرزا محمدجعفر شريف يزدي و در مدتي بيشتر ديگر فرزندش « آيت الله العظمي » ميرزا محمد تقي اردكاني تهراني ، در عتبات عاليات مشغول تخصيل بوده اند به منظور انجام مسوو ليت هاي بزرگي كه پس از كاشف الغطاء كبير - آخوند ملٌا اسماعيل عقدائي يزدي و پدربزرگوارشان ، حاج ميرزا عليرضا شريف يزدي ، به ايشان رسيده بوده است از يك طرف ، و تحقيق و تفخص هايي تقريبا" شبانه روزي در علوم ديني و به خصوص ادبيات فارسي - عربي از طرف ديگر ، بين يزد و عتبات در رفت و آمد مداوم بوده اند .

ميرزا محمد باقر شريف يزدي به نوشته اي در سال 1275 قمري *در در كربلا دارفاني را وداع گفته اند و در جوار پدر بزرگوارشان در رواق اعظم حرم حضرت امام خسين (ع) به خاك شژرده شده اند ؛ و آرامگا هي كه در مقبره ملااسماعيل يزد به ايشان نسبت داده شده است و سنگي نيز بنام ايشان دارد از فرزندشان حجت الاسلام والمسلمين ميرزا محمدجعفر شريف يزدي است .

* بنا به روايتي درون خانداني ايشان در اواخر عمر در مسافرت تحقيق و تتبع مداوم به عتبات عاليات ، كه همسردوم و بسيار ثروتمند خود ، مادر « ايت الله العظمي ميرزا محمد تقي شريف اردكاني ( بعدا" تهراني ) را در آنجا ساكن داشته اند بوده به نظر مي رسد تاريخ فوت آن حضرت در حوالي 1382 يا 1383 هجري قمري بوده باشد .

منابع : اعيان الشيعه . فرهنگ بزرگان . ريخانة الادب ، معجم المؤلفين ، طبقات اعلام شيعه ، تاريخ اردكان ، معجم مؤلفي الشيعه ، الذريعه ، كرام البرره ، النجوم السرد ، مفاخر يزد ،دائرة المعارف تشيع ، فرهنگ بزرگان اسلام و ايران ، اثر آفرينان ، جامع الشواهد ( مقدمه )

اسناد ي به خط و مهر ايشان  نزد اينجانب ، نگارنده ، موجود است . مُهر آن حضرت در برهه اي « يا امام باقر » بوده است .